ojo dumeh
ndhuk,
ojo dumeh rupayu ayu,
trus kemayu ora gelem nyandhak sapu,
merga rumangsa iku gawean ora pantes lan nistha,
ndhuk,
panganggepmu iku kleru,
ojo dumeh,
merga kowe dhuwur sekolahe,
banjur lali marang asale,
kowe iku anake wong ra nduwe,
nanging merga bapak mbokmu temen,
mula sanajan kudu meres kringet lan luh,
mbudidaya dimen kowe pinter,
lubih becik nasibmu tembe mburi,
bisa kanggo sanguningn urip saklawase,
lan uga kanggo ngabdi sesami,
nanging geneya ndhuk,
saiki kowe malah keblinger,
merga wis rumangsa paling pinter,
njur lali saka endi asal usulmu,
aja ndhuk,
kowe iku tetep anake bapak mbokmu,
sing lugu lan mituhu marang Pangran,
pisan meneh ndhuk pelingku,
ojo dumeh,
balia lan elinga marang asalmu, sing sarwa prasaja,
mituhu lan satuhu marang Pangran Gung.
bumi Ngayogyakarta,
29 Agustus 2008
Tidak ada komentar:
Posting Komentar