donga
anakku,
biyung ngerti bot repoting uripmu,
apa maneh kowe urip neng kutha gedhe,
sing keras, malah kepara kejem,
sing kudu wani nggetih kanggo ngupaya boga,
mbanting tenaga meres kringet,
ananging thole anakku,
aja pupus ing pangarep-arep
jer Pangran maha adil lan maha murah,
biyung uga ora nate lali,
tansah ndedonga marang Gusti,
amrih tentreming uripmu,
mula thole,
aja lali marang Pangraning dumadi,
sumujuda lan manembaha trus,
dongaku kinanthen ati tulus,
kanggomu thole,
saiki trus ing salaminya.
bumi Ngayogyakarta,
surya kaping 1 oktober2008.
