Selasa, 13 Januari 2009

kanthi ati

kanthi ati, aku matur....

aku ora ngerti,
kudu matur apa lan kepiyé carané,
awit kekucah sing wus dak tampa,
rejeki kang matumpa-tumpa,
kasarasaning jiwa lan raga,
lan uga lancaring pakaryan pangupa jiwa
saka agunging kamirahan nDalem,
saha asih tresna Dalem sing tanpa winates,
aku bisa makarya kanthi pantes,
embuh aku ora ngerti,
kudu matur apa,
sing tak ngerteni mung,
sila dheku-dheku,
matur nganggo caraku,
cara nggonku manembah mring hang Allah,
merga aku percaya,
menawa Gusti bisa mirengaken,
lan priksa marang basaku,
basané wong ra bisa micara,
nanging kanthi ati aku manembah,
kanthi ati aku ngucap syukur,
lan kanthi ati aku pasrah sumarah,
aku iki mung abdi titah sakwantah,
mulané,
aku mung bisa matur,
matur nuwun,
sendika ing dhawuh Dalem.



ketanggungan, 14 januari 2009


Tidak ada komentar: