pasrah
sore iku nalikané,
aku tilik ibu kang wus nandhang krana yuswa,
mak tratap aku nyawang kahanané ibu,
sing sangsaya surut,
praupan sing mauné tansah sumunar,
dumadakan malih kucem,
kaya-kaya urip wis nora gumreget,
èsem lan gumuyu kaya-kaya wus ilang sirna,
dumadakan aku gumrégah,
éling marang yasan nDalem Sakramèn,
yo....Sakramèn Lengo Suci,
kang bisa mbirat bebendu lan sanggan,
uga dosa lan kalepatan mring Gusti lan pepadha,
saéngga ing sakwanci-wanci tinimbalan marak,
amrih ènthèng nggènnya sowan ing ngarsanta,
Gusti Hyang Maha Agung,
déné Gusti taksih karenan,
mugi énggal dangan punapa ingkang dèn sandhang,
sedaya kula pasrahaken,
wonten ing Ngarso Dalem Gusti,
ibu Maria ingkang dados pangungsen kula,
nyuwun pangestu Dalem,
sumangga ....sumangga dhuh Gusti.
tanubayan, 29 Agustus 2010
Tidak ada komentar:
Posting Komentar